از فضایل ماه مبارک رمضان

قرآن در باب روزه مى‏ فرماید: یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا کُتِبَ عَلَیْکُمُ الصِّیامُ کَما کُتِبَ عَلَى الَّذِینَ مِنْ قَبْلِکُمْ لَعَلَّکُمْ تَتَّقُونَ( بقره/ 183 )‏ : اى مردم چرا؟قرآن فلسفه راهم ذکرمیکند: لَعَلَّکُمْ تَتَّقُونَ :براى اینکه درشما روح تقوا و ملکه تقوا پیدا بشود. ملکه تقوا یعنى چه؟یعنى‏ تسلط برنفس. تسلط برنفس همان است که امام صادق فرمود:ربوبیت(الْعُبُودیّةُ جوهَرَةٌ کُنْهُهَا الرُّبوبیَّة) پس اگرماه رمضانى راگذراندیم، شبهاى احیایى را گذراندیم،روزه‏ هاى متوالى را گذراندیم وبعد ازماه رمضان‏ در دل خودمان احساس کردیم که بر شهوات خودمان بیش از پیش از ماه رمضان‏ مسلّط هستیم، بر عصبانیت خودمان از سابق بیشتر مسلّط هستیم، بر چشم خودمان بیشتر مسلّط هستیم، بر زبان خودمان بیشتر مسلّط هستیم، براعضاوجوارح خودمان بیشترمسلّط هستیم وبالاخره برنفس خودمان بیشتر مسلّط هستیم ومیتوانیم جلونفس امّاره رابگیریم، این علامت نشانه قبولى روزه ماست.